Veilig…

Heb je wel eens nagedacht over hoe het zou zijn als je veilige omgeving ineens niet meer veilig is? Dat je niet meer veilig thuis kunt zijn, je niet meer naar school of je werk kunt omdat er in de straten rondom je huis wordt geschoten? Het lijkt mij verschrikkelijk! Dat je niet meer veilig naar buiten kunt. Je veilige thuis, niet langer meer veilig is. En altijd maar angst hebben en onrust voelen, voor jezelf en iedereen die je lief hebt. Ik, en wij allemaal in Nederland, hebben het geluk dat we geen oorlog van dichtbij meemaken. Dat we er kunnen zijn voor mensen die dit wel mee hebben gemaakt en naar ons land zijn gevlucht. Deze mensen hebben allemaal verschillende verhalen en achtergronden en zijn maar op zoek naar een ding: veiligheid.

Dit overkwam ook Mustapha. Hij is gevlucht uit Syrië, Aleppo. Hij is ontzettend blij en dankbaar dat hij in het veilige Nederland is. En hij klaagt niet over wat hij is kwijtgeraakt. Zijn droom is dat Syrië ooit weer een vrij en veilig land zal zijn. En hij hoopt dat hij zijn gezin en familie snel weer zal ontmoeten. Gelukkig staat hij er in Nederland niet helemaal alleen voor. Een aantal vrijwilligers hebben hem geholpen om zijn huis bewoonbaar te maken. Samen steken ze de handen uit de mouwen en worden muren van een lik verf voorzien of een gezellig behangetje. Op de vloer is een vrijwilliger bezig om laminaat te leggen. Mustapha is er zelf ook bij. Hij kan alleen niet helpen omdat hij ernstige hartproblemen heeft. Maar het doet de vrijwilligers goed dat hij er bij is. Zo ontstaat echt het gevoel dat je het samen doet.