Nieuwsoverzicht Cultuur [Filmrecensie] Interstellar, een mooie en meeslepende film
[Filmrecensie] Interstellar, een mooie en meeslepende film
Zaterdag 29 november 2014
Door Pathos
Afgelopen woensdag mocht ik voor Apeldoorn Direct bij JT Apeldoorn de film Interstellar bekijken en deze hierna recenseren. Interstellar, geregisseerd door Christopher Nolan (bekend van de laatste Batman trilogie, Inception en Memento ) levert wederom een groots en meeslepend epos af. Het verhaal begint met de ex-NASA testpiloot Cooper (Matthew McConaughey) die wakker schrikt uit een nachtmerrie waarin hij faalt om succesvol uit de ruimte terug te reizen.
Hij is op dat moment boer en woont samen met zijn schoonvader, zoon en dochter op een grote maïsboerderij. Ten tijde van de film groeien er op aarde minder en minder gewassen, waarbij de laatste overgebleven soort maïs is. Hierdoor is er een nijpend voedseltekort ontstaan op aarde, waarbij de zuurstofgraad steeds verder daalt en de leefbaarheid van de aarde voor mensen alsmaar daalt. Meeldauw, de schimmelaantasting die dit veroorzaakt is een wereldwijde pandemie geworden. Stofstormen teisteren het land terwijl de zuurstofvoorraad daalt met het verdwijnen van de gewassen. Hierdoor is het de vraag hoelang de mensheid nog kan leven op aarde.
Cooper schikt zich in zijn rol als boer, maar verlangt naar de sterren en het verlaten van de stervende planeet. Wanneer zijn briljante dochter Murphy (vernoemd naar de wet van Murphy) door een vreemd fenomeen coördinaten krijgt doorgespeeld, besluit Cooper die plek op te zoeken. Hij stuit hierbij op een geheime locatie van de NASA.
Deze organisatie is naarstig op zoek naar een oplossing voor de mens, niet op aarde maar in de ruimte. Wanneer dokter Brand (Michael Caine) hem informeert over de missie blijkt het dat hij Cooper goed kan gebruiken om de ruimte in te gaan als ervaren piloot. Het plan is om door een nieuw wormgat te reizen dat zich pas sinds kort in hun zonnestelsel bevind om zo op zoek te gaan naar een nieuw thuis voor de mens. Volgens de berekeningen van dokter Brand is de generatie van Murphy de laatste generatie mensen op aarde die er zal leven. De vraag is niet of, maar hoe deze generatie op aarde zal sterven; door verhongering of door verstikking.
Cooper wordt voor een groot dilemma gezet, zich inzetten voor de redding van de mens door een geschikt nieuw thuis te vinden of thuis blijven en zijn kinderen zien opgroeien in een stervende wereld. Cooper die het type normaal persoon in een buitengewone situatie is, besluit de reis toch te ondernemen. Hij beloofd voor hij weggaat aan zijn dochter dat hij terug zal komen voor haar. Murphy neemt het vertrek van haar vader niet licht op. Wanneer Cooper vertrekt is zijn dochter nog steeds boos op hem. Dokter Brand ziet het genie van de jonge Murphy en krijgt haar zo ver om samen te werken. Samen gaan ze op aarde op zoek naar een oplossing die hen wellicht kan redden.
Cooper onderneemt ondertussen zijn reis, samen met een team van briljante wetenschappers, waaronder de dochter van dokter Brand (Anna Hathaway) en een aantal robots. Eén van die robots zorgt voor de benodigde humor in de film, de film die verder op hoog intellectueel niveau doorraast. Doordat de tijd op de werelden die bezocht worden – veel – langzamer gaat dan op aarde, verstrijken er vele jaren waarin Cooper zijn kinderen ouder en ouder ziet worden zonder zelf veel ouder te worden. De reden voor dat langzamer gaan van de tijd is een gigantisch zwart gat (een geëxplodeerde ster) Gargantua.
Er volgen nog vele beproevingen voor Cooper en Brand, waarbij de oplossing voor hun probleem in het zwarte gat Gargantua lijken te liggen.
Conclusie
Al met is Interstellar een mooie, diepgaande en meeslepende film waarin de hoofdpersonen moeilijke keuzes moeten maken die niet alleen hun lot, maar het lot van de gehele mensheid bepalen. De muziek is aangepast op het thema en is gedurende de hele film sterk aanwezig maar niet op een storende manier. De beelden en de rust van de ruimte vormen een mooi samenspel met de scènes waarin werelden worden verkend. Ook het menselijke aspect wordt mooi vormgegeven door Cooper die duidelijk worstelt met eerst het verlaten van en vervolgens het ouder zien worden van zijn kinderen. Murphy beeld op gepaste wijze een dochter uit die twijfelt aan de oprechtheid van haar vaders woorden voor zijn vertrek.
Pluspunten:
Groots, meeslepend epos
Goede acteurs
Diepgaand, wetenschappelijk en filosofisch verhaal
Film kan meer dan een keer bekeken worden
Prachtige beelden
Minpunten:
Lange film (bijna 3 uur)
Finale legt veel nadruk op emoties.
Eindcijfer:
8
REACTIES