Foto-expositie: Peter Vroon: Koesterrijk en Kleurrijk werk

Dinsdag 6 januari 2015

Door Pedro Waldenaar

Peter Vroon

Het is de eerste zondag van het jaar 2015; het jaar ligt blanco voor ons; vele zaken zijn al gepland; maar het toeval kennen we, gelukkig?, nog niet. Het blijft afwachten wat het jaar én het toeval ons zal brengen; en dat is maar goed ook. Met die gedachten op weg naar Art-Café Sam Sam. Wat zal deze middag brengen?

Art-café Sam Sam; gevestigd aan de van Kinsbergenstraat te Apeldoorn; heeft traditiegetrouw elke eerste zondag van de maand een opening van een tentoonstelling. Deze tentoonstelling blijft dan een maand lang hangen (niet die tentoonstelling; maar de tentoongestelde zaken).

Al vele jaren opent fotograaf Peter Vroon het nieuwe jaar met een expositie in het kerkje van dit café. Peter Vroon; geboren in Utrecht in het rampjaar 1953; als jongste van drie kinderen; een 7-maandskindje; vader metaalarbeider en moeder huisvrouw. Nog een oudere zuster en een oudere broer. Begonnen als verpleegkundige en sinds 1983 werkzaam bij ’s Heeren Loo. De laatste jaren op het Centraal Bureau van de stichting in Amersfoort.

De liefde en de aandacht voor de medemens motiveert Peter al vele jaren om vooral te kijken wat mensen beweegt; wat mensen motiveert; wat mensen bezielt. De titel van zijn website heet niet voor niets: “Mensen kleuren Emotie”. Een veelzeggende titel: het gaat Peter om de emotie; om de ziel. Peter wil graag iets betekenen voor zijn medemens; iets achterlaten bij de ander; een blijvende herinnering; die gekoesterd kan worden. En daar zit de kern van zijn werk in: Het is een en al koestering. Het woordenboek geeft voor het woord koestering: warmte; liefderijk verzorgen. Peter koestert zijn werk.

Terug naar de huidige tentoonstelling: deze expo is samengesteld uit een idee van Anja Slotboom; eigenaresse van artcafé Sam Sam en Peter: een jaar lang fotograferen om zo de tentoonstelling te laten ontstaan; een jaar lang instrumenten fotograferen waarbij de muzikant ondergeschikt is aan het instrument. De muzikant bedient het instrument en het instrument brengt het geluid voort; niet de muzikant.

Een bijzonder foto wil ik eruit lichten; deze foto raakte mij; emotioneerde mij: de foto van de ras-muzikant Cos Nahuway; een multi-talent en jamsessieleider van het café. Op deze foto staat het muziekinstrument voorop en daar achter de door het leven getekende muzikant; hevig verlangend om weer te mogen spelen. Het instrument is de stem van zijn ziel; de vertolker van zijn gedachten; niet praten, maar spelen; het fotomoment kan niet kort genoeg duren. En dat is mooi aan deze foto; mooi aan het werk van Peter: zonder taal spreekt deze foto; een verstild moment. Zo’n foto maakt deze middag bijzonder: kunst geeft inspiratie; energie. Een middag met sfeervolle muziek in een sfeer- en vooral vol café.

En oh, ja…wat is toeval?: er gebeurde inderdaad iets op deze middag wat nooit van te voren voorspeld had kunnen worden; wat niet in de verste verte, op weg, naar deze middag in mijn gedachten opgekomen zou zijn; een prachtig toeval met perspectief! Geef toeval een kans! En de tentoonstelling? Deze hangt nog een hele maand in het café. Kijken maar….

Meer lezen over cultuur

REACTIES

Dinsdag 6 januari 2015

Door Pedro Waldenaar

Het is de eerste zondag van het jaar 2015; het jaar ligt blanco voor ons; vele zaken zijn al gepland; maar het toeval kennen we, gelukkig?, nog niet. Het blijft afwachten wat het jaar én het toeval ons zal brengen; en dat is maar goed ook. Met die gedachten op weg naar Art-Café Sam Sam. Wat zal deze middag brengen?

Art-café Sam Sam; gevestigd aan de van Kinsbergenstraat te Apeldoorn; heeft traditiegetrouw elke eerste zondag van de maand een opening van een tentoonstelling. Deze tentoonstelling blijft dan een maand lang hangen (niet die tentoonstelling; maar de tentoongestelde zaken).

Al vele jaren opent fotograaf Peter Vroon het nieuwe jaar met een expositie in het kerkje van dit café. Peter Vroon; geboren in Utrecht in het rampjaar 1953; als jongste van drie kinderen; een 7-maandskindje; vader metaalarbeider en moeder huisvrouw. Nog een oudere zuster en een oudere broer. Begonnen als verpleegkundige en sinds 1983 werkzaam bij ’s Heeren Loo. De laatste jaren op het Centraal Bureau van de stichting in Amersfoort.

De liefde en de aandacht voor de medemens motiveert Peter al vele jaren om vooral te kijken wat mensen beweegt; wat mensen motiveert; wat mensen bezielt. De titel van zijn website heet niet voor niets: “Mensen kleuren Emotie”. Een veelzeggende titel: het gaat Peter om de emotie; om de ziel. Peter wil graag iets betekenen voor zijn medemens; iets achterlaten bij de ander; een blijvende herinnering; die gekoesterd kan worden. En daar zit de kern van zijn werk in: Het is een en al koestering. Het woordenboek geeft voor het woord koestering: warmte; liefderijk verzorgen. Peter koestert zijn werk.

Terug naar de huidige tentoonstelling: deze expo is samengesteld uit een idee van Anja Slotboom; eigenaresse van artcafé Sam Sam en Peter: een jaar lang fotograferen om zo de tentoonstelling te laten ontstaan; een jaar lang instrumenten fotograferen waarbij de muzikant ondergeschikt is aan het instrument. De muzikant bedient het instrument en het instrument brengt het geluid voort; niet de muzikant.

Een bijzonder foto wil ik eruit lichten; deze foto raakte mij; emotioneerde mij: de foto van de ras-muzikant Cos Nahuway; een multi-talent en jamsessieleider van het café. Op deze foto staat het muziekinstrument voorop en daar achter de door het leven getekende muzikant; hevig verlangend om weer te mogen spelen. Het instrument is de stem van zijn ziel; de vertolker van zijn gedachten; niet praten, maar spelen; het fotomoment kan niet kort genoeg duren. En dat is mooi aan deze foto; mooi aan het werk van Peter: zonder taal spreekt deze foto; een verstild moment. Zo’n foto maakt deze middag bijzonder: kunst geeft inspiratie; energie. Een middag met sfeervolle muziek in een sfeer- en vooral vol café.

En oh, ja…wat is toeval?: er gebeurde inderdaad iets op deze middag wat nooit van te voren voorspeld had kunnen worden; wat niet in de verste verte, op weg, naar deze middag in mijn gedachten opgekomen zou zijn; een prachtig toeval met perspectief! Geef toeval een kans! En de tentoonstelling? Deze hangt nog een hele maand in het café. Kijken maar….

REACTIES

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!