Slagerij van Kampen in Orpheus

“Nou snap ik waarom het Slagerij heet (…).”  Zoonlief drumt al vanaf zijn vijfde en is inmiddels negen jaar.

Twee of drie jaar geleden trad Slagerij van Kampen (SVK) op aan Het Kanaal. Na twee nummers zijn we vertrokken. Het was koud en de muziek van SVK kwam daar (naar ons idee) niet goed tot zijn recht.

Vanavond hadden we ons goed voorbereid: oorbeschermers voor Zoonlief, oordopjes voor mama, de nodige proviand en natuurlijk een paar drumstokken.

Al snel bleek dat gehoorbeschermers en oordopjes echt niet nodig waren. Het slagwerk was wel hard, maar niet tè hard.

En wat hebben we genoten! Tegen de verwachting in hebben we twee uur lang (met een korte pauze) het ene na het andere slagwerknummer gehoord. Meestal hard en onstuimig, maar een enkele keer ook ingetogen en sprankelend.

Halverwege het tweede gedeelte dreigden we enigszins in te zakken. Maar na een duik in de tas met drinken en snoepjes en alweer een nieuw muziekstuk, haalden we zonder problemen het einde van het tweede gedeelte.

Vraag mij niet meer hoe al die stukken heetten. In het donker is het bijna onmogelijk om de namen op te schrijven en er moesten ook nog foto’s worden gemaakt.

Het meeste indruk maakte op ons het stuk “Train…”. Je hoorde en zag bijna de trein letterlijk door de zaal rijden. “De piepshow” was grappig. En ik vrees voor onze badkamertegels…..

Verder waren er nog enkele oude, enigszins bekende nummers. Aan het eind van sommige nummers werden we meegesleept in hun opzwepende ritmes. De drummers leken in een soort trance, maar toch net niet….En wat een conditie moeten zij hebben!  De zaal hield soms bijna letterlijk de adem in.

In de pauze toch nog maar een paar drumstokken van SVK gekocht. En na de show moesten daar natuurlijk nog handtekeningen op. En dat was het enige minpuntje. De slagwerkers moesten eerst nog ff douchen, dat was meer dan nodig…
Uiteindelijk bleek het grootste gedeelte van de groep zich in een andere bar te hebben verstopt. Al met al een half uurtje gewacht.

Maar…we hebben ze…de handtekeningen!

En deze vakantie zal zeker nog in het teken staan van SVK. Zoonlief heeft sinds deze week een nieuw (tweedehands) akoestisch drumstel. Dus de hele week gaan wij genieten van onze eigen Slager Van Apeldoorn!!!!!