Van klokken, klepels en nachten die voorbij gaan.

Eens in de maand zakken achterbuurman Gait en ik een nachtje door. Gait is betonvlechter maar kan zuipen als een bootwerker. Meestal is het feest pas echt compleet als we er een blowtje bij roken. Dan komen onze kwajongensstreken naar boven! Vorige maand hebben we al het tuinmeubilair in de buurt verwisseld, heb me de volgende dag de pleuris gezocht naar het mijne. Of we klimmen in de schoorsteen van de Nettenfabriek aan de Spoorstraat om er vervolgens met een parasol weer vanaf te springen, van die dingen. Tsja, als we maar genoeg achter de knopen hebben gaan we heel stoer doen.

Afgelopen nacht was het blijkbaar weer zover, kan me dat laatste biertje namelijk niet meer herinneren, wel dat Gait een plastic zak “eigeuhtheelt” op tafel gooide toen hij kwam tegen elven.
Vanmorgen werden we wakker op de bank, hij met zijn hoofd op mijn schoot, aandoenlijk, voor een betonvlechter dan!
Gait, wat hebben we vannacht nou weer uitgehaald, we zitten onder de blauwe plekken en ik heb spierpijn! Lijkt wel of we hebben lopen matten man!
Kweenie Trek maar die wiet is goed spul man, niet dan?
Ja, ik geloof het wel maar ik ben nu even nergens zeker van Gait. Kom, koffie!
Hoe laat is het Trek, ik heb meer zin in een biertje, staat vast nog wel wat in de tuin.

Chotskolere, klinkt het door de achterdeur! Trek, kloothommel, kom eens kijken! Chottechottechot, nu gaan we zeker naar de hel!

Detail: Links de parasol van vorige maand.

Even later belt broertje Kryz: Trek, tik es in bij Google, kerkklokken Apeldoorn, heb je weer zitten zuipen met Gait? Je gaat nog eens te ver Trekzak!

Wat doet brons de kilo Gait?
Eurootje of twee Trek, van die bellen kunnen we een week zuipen!
Mooi Gait, ik loop even langs van Uffelen, ik regel wel wat! Zet jij wat bier koud en vlecht nog eens zo’n beroemde joint van je, we gaan gewoon door!

Foto: Bertjo Harwig