1-2’tje: ‘Blijf hoop houden in een maatschappij die verandert in een SAMENleving’

Beste Peter,

Ik ben mij de afgelopen periode twee keer echt rotgeschrokken. De eerste keer was bij de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen en de tweede keer dat ik perplex stond was bij het lezen van jouw 1-2’tje van vorige week. 

Wat betreft het eerste punt, Peter, zal het je niet verbazen dat ik ontstemd, nee echt boos en teleurgesteld, was bij het horen van de eerste exitpoll. Dat gevoel heeft zeker een week geduurd en sluimert nog steeds, maar inmiddels ben ik wel zo ver dat ik van mening ben dat de PVV het dan maar moet laten zien. Allereerst vraag ik mij sowieso af of een meerderheidscoalitie over de flanken wel enige kans van slagen heeft. Concessies doen is onvermijdelijk in de politieke arena, maar als je zulke extreme standpunten inneemt als de PVV wordt het voor hen wel heel veel water en maar een klein bodempje wijn om bij te kunnen onderhandelen en dat gaat dan wel ten koste van de eigen achterban. Die zal zeer gaan morren. Daarmee gijzelt Wilders zichzelf. Laat het hem desnoods maar proberen in een minderheidskabinet. Als Geert zelf aan de touwtjes mag zitten zal de twintig procent die op zijn beweging heeft gestemd, een partij kan je het moeilijk noemen met maar één lid, binnen een half jaar een extreme illusie armer zijn, daar ben ik van overtuigd. Misschien is dat echter wel nodig om bij een deel van het electoraat door te dringen dat Wilders niet de onvolprezen Messias is. De grote winst van deze politieke verkiezingsblamage is wel de wake-up call die de progressieve en gematigde partijen hiermee zijn toegedaan. Het grote ongenoegen in de maatschappij dient namelijk wel serieus te worden genomen bij de gevestigde orde. 

Amice Peter, jouw reflectie over de verkiezingsuitslag shockeerde mij nog meer. Ik had natuurlijk een hosanna stemming verwacht van jou, zeker als Martin Bosma-adept en dat jij, met jouw argumenten, de feitelijke waarheid regelmatig verwart met onderbuikgevoelens is tot daar aan toe, maar dat jij de vrijheid van meningsuiting drastisch oprekt tot aan belediging gaat wel ver, heel ver. In een column mag je heel hard en scherp zijn, maar ook in vrije meningsuiting zit een grens en juist duidelijke grenzen zijn zo belangrijk voor de partij die jij zo aanhangt. Laat in communicatie die grens er dan ook zijn.

Beste Peter, ik maak mij sinds de eclatante overwinning van de PVV echt zorgen over een aantal zaken die onze  aandacht vereist. Een “wij-gevoel” tot stand brengen binnen de maatschappij en daarbij een gezamenlijke vijand creëren is een gave van Wilders, zelfs als dat vijandbeeld feitelijk een gotspe is, maar het zal een kwestie van tijd zijn tot een groot aantal van zijn stemmers dit trucje doorprikt. Tot die tijd blijf ik mij zorgen maken over onze rechtsstaat. Het klinkt jou als PVV-adept vast te woke, overigens worden in de maatschappij te vaak de woorden “woke” en “rekening houden met elkaar” door elkaar gehaald, maar een aantal onderwerpen die door de PVV met voeten wordt getreden zijn respect, fatsoen, inclusie, duurzaamheid en verbinding. Een grote zorg. Jij hebt het ook over verbinding, maar ik zie het niet terug in het verkiezingsprogramma van de PVV. Een “Wij Nederland” tegen de rest sentiment opzetten ís geen verbinding. Polarisatiepolitiek ís geen verbinding. Continue ageren tegen links ís geen verbinding. Sowieso zijn de termen “links” en “rechts” zó gedateerd en platgetreden.

In jouw laatste 1-2’tje las ik óók geen verbinding, maar dat is ongetwijfeld opgeschreven in een doorgeslagen jubelstemming na het desastreuze resultaat. Daar zullen we binnenkort samen nog eens kritisch over filosoferen met een rood wijntje tussen ons in. 

Peter, zullen we in de tussentijd écht verbinden? December is begonnen. Bij uitstek een maand om die verbinding te laten zien. Heb jij nog leuke plannen deze periode? De gezelligheid in winterse sferen en iets meer ontspanning is altijd een goed vooruitzicht. Helaas is dat niet voor iedereen weggelegd. Marco Betman, van Stichting Zwerfjongeren, heeft een heel goed initiatief opgezet om boodschappen te doneren aan jongeren die dat nu extra goed kunnen gebruiken. Het zou zo mooi zijn als iedereen dit initiatief met warme handen omarmt. Laten we allemaal een aantal boodschappen aanbieden aan dit goede doel. Of het nu om twee producten gaat of om een hele tas is een persoonlijke keuze, maar daaraan denken ís al verbinden. Die boodschap vervolgens overdragen, letterlijk en figuurlijk, ís echt verbinden.

Noem het wishful thinking, maar ik blijf hoop houden in een maatschappij die echt verandert in een SAMENleving en dat daarbij met elkaar naar de toekomst gekeken gaat worden zonder afkomst te beoordelen.   

Ik groet je in winterse sferen, 

Bart