In Beeld: Jeffrey van Rooijen

La Cubanita zit al bijna 10 jaar in Apeldoorn. Achter het roer zit Jeffrey van Rooijen, en ook al vanaf het begin. De 37-jarige Jeffrey heeft een sportopleiding gedaan en heeft in de bedrijfsfitness en particuliere fitness gezeten. Hij wilde voor zichzelf gaan beginnen en heeft toen voor de horeca gekozen. Nu, jaren later, lijkt het erop dat hij weer terug naar zijn ‘roots’ gaat. Na heel actief te zijn met squash, is hij nu overgeschakeld naar padel. Daar heeft hij ook een project liggen dat binnenkort online gaat.

Wie ben je en wat doe je?

“Ik ben Jeffrey van Rooijen, inmiddels 37 jaar oud. Ik kom uit de omgeving van Utrecht, daar ben ik opgegroeid en heb ik vervolgens een sportopleiding bij Cios in Arnhem gedaan. Na deze opleiding ben ik in de bedrijfsfitness terecht gekomen. Dat heb ik een jaar of 5 gedaan en toen ben ik overgestapt naar de particuliere fitness. Bij een hele grote sportschool in Nieuwegein was ik fitnessmanager en verantwoordelijk voor alles rond squash. Squashlessen, toernooien, activiteiten, dat soort dingen. In 2011 heb ik de keuze gemaakt om toch iets voor mezelf te gaan starten. Toen leerde ik de eigenaresse van La Cubanita in Utrecht kennen en zo is het balletje gaan rollen. In mei 2011 heb ik de sleutels van La Cubanita in Apeldoorn gekregen. Uiteindelijk zijn we 12 juli gestart, dat was onze openingsdag. We bestaan dus bijna 10 jaar in Apeldoorn.”

Je hebt een fitness achtergrond en dan open je een restaurant, hoe ging dat?

“La Cubanita is een franchiseorganisatie, dus ik had de kans om bij een andere vestiging in Alphen aan de Rijn mee te lopen. Voor de opstart hebben we ook met het team een aantal dagen meegelopen in Bussum om ons voor te bereiden. Ik startte dus ook een restaurant zonder ooit maar een biertje getapt te hebben, dat was dus heel erg spannend. Ik wilde altijd al iets voor mezelf doen en de horeca is het op dat moment geworden. Ik was nog aan het overwegen om een eigen fitnesscentrum te beginnen, maar daar zag ik teveel onzekerheid in.”

Heb je sinds die tijd er nog over nagedacht om, naast een franchise, iets voor jezelf te beginnen?

“Ja, dat hebben we in principe ook al. We hebben een rollende keuken; ‘Rolling Grillmaster’. Dat is eigenlijk een barbecue-bakfiets die we in 2019 hebben gebouwd. Het is een uit de hand gelopen hobby waar vrienden en familie van zeiden dat ik er echt iets mee moest gaan doen. In de zomer van 2019 is dat begonnen en daar draaien we evenementen, feestjes en partijen mee. Noodgedwongen heeft corona er voor gezorgd dat we ‘Rolling Grillmaster’ ook in moesten schrijven en zijn we een samenwerking met Buurtkeukens aangegaan. Dat heeft er wel voor gezorgd dat er wat extra inkomsten bij kwamen en we La Cubanita overeind konden houden.”

Kan je een beeld schetsen van hoe het was aan het begin van de coronacrisis?

“Op 16 maart kregen we om 17.45 uur te horen dat we om 18.00 uur dicht moesten. Op dat moment was dat natuurlijk een grote shock, de tranen schoten me bijna in de ogen. De volgende dag zijn we gelijk aan gaan pakken, we zijn toch wel geboren ondernemers. Met de franchiseorganisatie zijn we gaan schakelen en zaten we te kijken naar de mogelijkheden voor afhalen en bezorgen. Daarvoor hadden we dat niet, daar hadden we ook de middelen niet voor. Uiteindelijk heeft er 3 dagen tussen gezeten voordat we konden beginnen met afhalen en bezorgen.

We zijn in eerste instantie gestart met bezorgers van Deliveroo, dus een externe partij. Dat bleek na een aantal weken allesbehalve naar wens te zijn, puur omdat de bezorger totaal geen affiniteit heeft met het gerecht dat hij van a naar b brengt. Na een week of 3 hebben we besloten om zelf fietsen aan te schaffen, dus we hebben e-bikes geleaset voor de gehele coronaperiode. Om ons eigen personeel zoveel mogelijk aan het werk te houden, hebben we hun daarvoor ingezet. We hebben 3 e-bikes gebruikt en in het weekend reden we nog met 3 auto’s extra.”

Wat hebben jullie in de periode daarna gedaan?

“In de zomerperiode mochten we met beperkingen open, dat was met 30 gasten. Dat hielp niet heel veel, maar je was blij dat je weer open kon. Iedereen had eigenlijk het idee dat in de komende weken we weer terug naar het normaal gingen. We hebben een redelijk succesvolle periode kunnen draaien en na een paar weken werd er versoepeld. Toen mochten we op 1,5 meter open, we moesten dus wel wat inkrimpen. Voor corona hadden we ruimte voor 80 mensen en op de juiste afstand zijn dat er 48. Juli en augustus mochten we weer volledig open en richting september kwamen er weer maatregelen bij, vanaf oktober moesten we weer volledig dicht. Met het afhalen en bezorgen waren we al gestart, dus toen konden we daar gelijk mee schakelen.”

Zelf heb je natuurlijk al 10 jaar een restaurant, maar wat is een plek waar jij graag gaat eten?

“Er zijn een aantal ketens die voor ons directe concurrentie zijn, maar waar wij als gezin toch lekker kunnen eten. Bijvoorbeeld Shabu Shabu, daar heb je voor ieder wat wils en daar gaan we dan met de kinderen naartoe. Hetzelfde geldt ook voor ’t Zusje. Als ik bij andere restaurants zit let ik wel op bepaalde dingen. Eigenlijk alles vanuit je eigen ervaring, je kijkt bijvoorbeeld of de haren van de personeelsleden netjes opgestoken is en of ze er netjes uit zien. Je kijkt wat objectiever naar de kwaliteit van de gerechten. Hygiëne, een hele belangrijke, en daarnaast ook gastvrijheid. Bijvoorbeeld hebben wij, bij La Cubanita, de regel dat een gast niet voor langer dan 10 seconden onaangesproken bij de deur mag staan.”

Heb je naast het restaurant nog andere hobby’s?

“Tot aan vorig jaar was ik een actieve squasher, ik speelde het ook in competitievorm met een squashteam. Vanaf het begin van de lockdown vorig jaar, mochten we niet binnen squashen. Toen zijn wij, mijn partner en ik, samen met een aantal squashvrienden in aanraking gekomen met padel. Dat is een combinatie van tennis en squash, de snelst groeiende sport van Europa. We gaan bijvoorbeeld in Apeldoorn van 3 padelbanen in het begin van juni, naar 29 banen aan het einde van het jaar. Als ondernemer heeft me dat ook aan het denken gezet, dus we zijn in de opstartperiode van een padelwebshop in combinatie met een padelkledinglijn.”

Dus je komt nu eigenlijk een beetje ‘full circle’?

“Precies, ik ga eigenlijk een beetje terug naar de ‘roots’ waar ik ooit vandaan kwam. Squashen heb ik toen ongeveer 12 jaar lesgegeven en ik heb ook meerdere squashleraar-diploma’s. Bij de grote sportschool, waar ik 12 jaar geleden gewerkt heb, deed ik ook de inkoop en verkoop van de squashrackets. Ik heb er dus al een klein beetje ervaring en inzicht in, daarnaast had ik nog een aantal contacten in die wereld. Dat zorgt er nu ook voor dat ik een stuk makkelijker binnen kom bij de padelleveranciers. Volgende week verwachten we de eerste, definitieve, samples van de kleding en we hopen eigenlijk begin augustus live te gaan met de webshop. Ook ga ik in het najaar de padel trainercurus doen, wat volgens mij een toffe toevoeging.”

Je gaat dit nu ook aan, waar zie je jezelf dan over 5 jaar?

“Dat is lastig. We gaan dit doen, omdat we eigenlijk niet meer op 1 paard willen wedden. Het afgelopen jaar heeft gewoon echt veel geld gekost. Je ziet ook dat veel winkels nu een webshop hebben, omdat ze natuurlijk niet open mochten. Dus waar zie ik ons over 5 jaar? Ik denk met een combinatie van. Marcia, mijn partner, richt zich nu al voor 200 procent op La Cubanita. Ik heb zelf in 2017 een auto ongeluk gehad, waarin ik een kop-staart botsing had. Met 100 kilometer per uur is er tegen de achterkant van mijn auto aangereden en daar heb ik nu nog steeds nekklachten van. Voor mij is het dus onmogelijk om op de werkvloer te staan als het vol zit met gasten. Opstarten lukt prima en vanuit een ‘helikopter-view’ probeer ik dingen aan te sturen, maar echt op de vloer staan als het vol zit doet Marcia altijd. Inzetten voor La Cubanita zal wel nog steeds noodzakelijk zijn.”