Vuurwerk

We zouden al veel slachtoffers kunnen voorkomen door illegaal vuurwerk te verplichten. De meeste slachtoffers – zo’n tachtig procent – vallen namelijk door legaal vuurwerk. Nog eens tachtig procent valt onder toevallige voorbijgangers. Dus van tevoren even roepen “ik kom eraan” zorgt ervoor dat je geen toevallige voorbijganger meer bent. Nu hebben we zo’n honderdzestig procent minder slachtoffers wat natuurlijk weer slecht is voor de werkgelegenheid in de zorg en bij de politie.

Da’s zo ongeveer het niveau van redeneren die ik om me heen hoor om ‘de traditie’ “vuurwerk” te behouden. Maar als je nu eens van tevoren zou weten dat jij – of één van je geliefden – dit jaar blind zouden worden door vuurwerk en dat de enige manier zou zijn om dat te voorkomen de ’traditie’ te verbieden wat dan? Zou jij je gezichtsvermogen inleveren omdat zoveel mensen plezier beleven aan het afsteken van vuurwerk? Het niet willen verbieden is dus simpelweg een gebrek aan empathisch vermogen.

De angst – vaak onder ouderen, kinderen en dieren – en de verstoring van de nachtrust zouden naast de milieu vervuiling al reden voldoende moeten zijn om geen vuurwerk af te steken. En geloof me die geesten die we ermee menen weg te jagen die hebben in het geheel geen angst voor vuurwerk. Ik heb er zelf een paar gesproken en ze lachen erom. Mensen met een iq boven de tachtig en enig empathisch vermogen hebben geen verbod nodig. Die steken sowieso geen vuurwerk af en weten wel wat beters te doen met hun geld.

Misschien! Misschien wordt er één iemand minder blind dit jaar als jij geen vuurwerk af gaat steken. Je weet het niet he? Misschien raak jij je hand niet kwijt als je geen vuurwerk af gaat steken dit jaar. Je weet het niet he? Is het nou echt zo leuk en zoveel geld waard om het risico te lopen? Ik weet het wel!