In Beeld: Frits Groeneveld

Frits Groeneveld is sinds 3 jaar uitbater van Wijnbar & Tapperij Den Olifant aan de Kapelstraat 9. Naast z’n drukke horecaleven is hij altijd op zoek naar uitdagingen. Komend jaar is dat de triatlon van Nieuw Zeeland.

Een café met een rijke historie. Wat weet jij er nog van?

„Als ik het goed heb is Hans van Rijswijk er in 1974 mee begonnen. Ik heb het 3 jaar geleden overgenomen. De laatste 20/25 jaar was het echt een jongerencafé. Nu is het echt weer omgeturnd tot een café voor mensen tussen de 40 en de 70 op bijvoorbeeld de zaterdagmiddag. Zij komen met de verhalen van vroeger en het is nu weer hun stamkroeg. Nu ken ik ook de verhalen van vroeger. Ik heb er bewust aan gewerkt om het oude publiek weer terug te krijgen. We hebben altijd 20 wijnen openstaan, veel speciaalbieren en de muziek staat nooit hard; je kunt altijd met elkaar blijven kletsen. Om de week op dinsdag hebben we een jam-sessie, dat is altijd volle bak. We hebben ook nog een platenspeler staan. Meestal een beetje soul, blues en jazz. Met ‘Frits op vrijdag’ proberen we de weekendborrel weer een beetje terug te krijgen.”

Naast het runnen van de Tapperij, houd je van sportieve uitdagingen. Langs welke sportieve wegen ben je uitgekomen bij de triatlon?

„Ieder jaar heb ik altijd een gek doel. De afgelopen 3 jaar heb ik de marathon van Rotterdam gelopen. De meeste mensen die mij kennen die weten dat ik een mens van uitersten ben. Ik ben nu net 2 weken geleden weer begonnen, daarvoor was ik 116 kilo, we zijn nu bezig om van de ‘dikke barman’ weer een ‘Iron-man’ te maken. Ik heb echt een doel nodig om er vol voor te gaan. Tot mijn zestiende heb ik alle sporten wel gedaan, daarna ben ik de horeca ingegaan en toen was het wel klaar. Tussendoor nog wel een achtste, 2 keer een kwart en één keer een halve triatlon gedaan. Hardlopen gaat me heel makkelijk af, als ik een half jaar niet heb gelopen, loop ik zo weer 18 kilometer weg. Nu ben ik echt gestart met de voorbereiding voor volgend jaar, eerst op 6 december nog een halve triatlon in Los Angeles en dan in maart 2020 een hele in Nieuw Zeeland.”

Welke was in jouw ogen de beste qua traject en prestatie?

„De eerste keer de marathon was voor mij heel speciaal. Ik had bijna niet getraind, dat lukte gewoon niet, ik was veel te druk met andere zaken. Ik ben hem wel gaan lopen, ik loop echt op karakter. De laatste 15 kilometer heb ik met tranen van de pijn over mijn wangen gelopen. Telkens denkend ‘bij deze bocht stop ik’, maar toch iedere keer verdergegaan en zo heb ik hem toch uitgelopen. Lichamelijk is dat niet de verstandigste prestatie, ik heb het puur op mentale kracht gehaald. De afgelopen marathon heb ik met een vriendin van mij meegelopen. Die heb ik huppelend uitgelopen en lachend over de finish op de Coolsingel.”

Hoeveel voorbereidingstijd gaat er aan het lopen van een triatlon vooraf?

„Ik heb boeken gekocht die nu aan het bestuderen ben en op internet staat natuurlijk heel veel. Ik voel heel goed aan wat mijn lichaam kan. Het is nu wel een strak schema. Ik ben nu dus eerst even aan het afvallen dat is nu echt wel even nodig. Als je zo meteen echt heel intensief moet gaan trainen scheelt het echt voor je gewrichten of er 20 kilo extra bijzit. Ik kan redelijk gemakkelijk afvallen. Als je 5 keer in de week traint en je let op je eten, dan gaat dat heel snel. Je moet wel meer eten omdat je hard traint, maar wel anders. Ik kan heel ongezond leven, maar ook heel gezond. Je bouwt het langzaam op. Ik heb vanmorgen eerst 18 kilometer gelopen, straks ga ik nog even een stuk fietsen en op een gegeven moment ga je dat combineren. Dan stap je eerst het zwembad in, daarna ga je een stuk fietsen en daarna hardlopen. Dat ga je dat langzaamaan verder uitbreiden. Ik heb nu nog zo’n 7 tot 8 maanden. Op een gegeven moment heb je trainingsdagen van 10 uur. We zijn maandag en dinsdag nu met de zaak dicht, dus dan kan ik mijn lange trainingen doen. Ik hoop dat ik de triatlon zo rond de 12 uur kan halen. De wereldtop is daar ook aanwezig. Ik heb naar de uitslagen van vorig jaar gekeken: de beste was rond de 7 uur, de laatste deed er zo’n 16 uur over.”

Kun je werk en privé goed in balans brengen?

„Dat is voor mij de grootste uitdaging, om de focus zolang te blijven vasthouden. De winter is voor mij sowieso een lastige tijd, de winter is bij ons hoogseizoen. Vanaf oktober wordt het echt heel druk. Iedereen steunt me daarin wel. Al vragen sommigen zich af: ‘Ga je dit echt doen?’.”

Zou je het ambiëren om professional loper te willen worden?

„Ik denk dat ik een heel eind kan komen. Als ik nu al zie wat ik zonder training kan. Maar ik weet het niet. Ik zou het wel tof vinden om een keer te kijken als ik echt heel goed in training ben, hoe ver ik zou kunnen komen. Dan zou ik voor mezelf opnieuw een doel moeten stellen. Een triatlon lopen zit al zo’n 5 á 6 jaar in mijn hoofd.”

Volgend jaar maart staat de triatlon van Nieuw Zeeland op het programma. Waarom Nieuw Zeeland?

„Het is daar dan zo’n 22 graden, een mooie temperatuur. Het is wel een van de bekendere. Hawaï is de bekendste, de Iron Man, dat is tegelijk het wereldkampioenschap, daar zou ik niet aan mee kunnen doen omdat je je daarvoor moet kwalificeren. Nieuw Zeeland staat wel bekend als een van de mooiste, bij Lake Taupo en je loopt in het decor van de Lord of the Rings, Mount Doom. Het moet helemaal fantastisch zijn. In Nederland hebben we geen Ironman meer. Bij de Ironman speelt de hoogte van het terrein een belangrijke rol.”

Wat is de kick om aan zo’n uitputtingsslag mee te doen?

„Voor mij is het om iedere keer te kijken wat mijn lichaam kan hebben. Ik wil altijd kijken of het nog een stapje verder kan. Eigenlijk heb ik een heel raar leven; hoe kan ik het voor elkaar krijgen om het toch te presteren tussen alle andere zaken in? We verbinden er dit jaar ook een goed doel aan. We gaan lopen voor Spieren voor Spieren. Het staat in alle boeken: meters daar kun je voor trainen, maar mentaal is het zwaarst. Als je al 8 uur bezig bent en je weet dat je nog 4 uur moet, dat is echt zwaar.”

Wat is je toekomstperspectief, zowel zakelijk als sportief?

„Sportief is dit nu wel even het hoogste, maar ik moet altijd wel ieder jaar een doel hebben ander kan het zomaar een andere kant opgaan. Focussen vind ik moeilijk. Ik ben nu 3 jaar bezig met Den Olifant om iedere keer weer iets nieuws te brengen. Bij mij is er nooit echt een pad, ik pak aan wat zich voordoet en daar ga ik dan vol voor. Zo doe ik heel verschillende en heel gave dingen. Op elk gebied en het is nooit saai. We zijn bezig om Den Olifant naast wijn en speciaalbierbar ook uit te laten blinken als cocktailbar. Vorig jaar zijn we 34^ste geworden in de Misset Café Top honderd, als hoogste nieuwe binnenkomer. Qua klasse en niveau willen we nog wel stappen maken. Deze week wordt bekend of we bij de eerste 120 zitten.”